Σύμφωνα με τον Ησίοδο, το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων ήταν μια πολύ πλούσια και εύφορη περιοχή που ονομαζόταν Ελλοπία.
Οι Έλλοπες ήταν ένα Δωρικό φύλλο των Θεσπρωτών, οι οποίοι κατοικούν στην πεδιάδα των Ιωαννίνων στην αρχαία Ελλοπία και αναφέρονται στην Ιλιάδα του ομήρου, ως γένος ιερατικό και προφητικό.
Αυτό το επιβεβαιώνει αργότερα και ο Αριστοτέλης υποστηρίζοντας μάλιστα πως η κοιτίδα της Ελλάδας ήταν η περιοχή δίπλα από την Δωδώνη και τον Αχελώο, η αρχαία Ελλοπία.
Οι κάτοικοι της Ελλοπίας αρέσκονταν στη μαντεία και θέλοντας να είναι συνεχώς σε επαφή με τη θεϊκή ενέργεια, κοιμότανε καταγής.
Ήταν άλλωστε η εποχή που άρχισε να χρησιμοποιείται ως χώρος λατρείας η Δωδώνη, όπου αρχικά λατρευόταν η Μεγάλη Θεά, θεότητα της γονιμότητας και της ευφορίας, η οποία αργότερα αντικαταστάθηκε από τη λατρεία του Δωδωναίου Δία.
H κοιτίδα της Ελλάδας ήταν η περιοχή δίπλα από την Δωδώνη και τον Αχελώο, η αρχαία Ελλοπία.